شمیم گل نرگس

صفات انقلابی آیت الله طالقانی

قرآن کریم از میان عالمان دین، مجاهدان از آنها را برترین ها می داند و می فرماید: «فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدینَ عَلَی الْقاعِدینَ اَجْرا عَظیما؛ خداوند، اهل جهاد را بر آنان که بر جای نشسته اند، به پاداش بزرگ برتری داده است.» (نساء: 95) طالقانی نیز یکی از این مجاهدان بود که «پیش گام مبارزه با رژیم پهلوی و نخستین زندانی سیاسی از میان روحانیان و مبارزان اسلامی معاصر بود.» طالقانی بعد از کودتای 28 مرداد 1332 و سقوط حکومت ملی، در سازمان نهضت مقاومت ملی شرکت کرد و به حمایت های مالی و جانی از مبارزان آن زمان پرداخت. او در این سال ها، برای همراه کردن افکار علما و روحانیان شهرهای کشور، مسافرت هایی نیز انجام داد و با تماس با مراجع و علمای وقت، ماهیت حکومت کودتا و کودتاچیان را که ایرانیان شرافت مند و آزاده را دسته دسته به پای چوبه اعدام می بردند، افشا کرد.

دکتر شریعتی با اشاره به این سال های پردرد و رنج، در ستایش از طالقانی می گوید: «در سال های خفقان و ظلمانی پس از کودتای 28 مرداد 1332، تنها طالقانی و مسجد هدایت، همچون مناره ای در کویر، قامت بلند آزادی و قامت فریاد بود».